Aramizda kac tane ehliyeti olan var? Peki arabasi olan? Benim de bir arabam var; su yanda fotograta gordugunuz. Oglum icine oturuyor, ben kullaniyorum. Motorize olmadigimiz icinde trafikte yaya kabul ediliyoruz. Peki yayalar trafikte nerden gitmeli? Tabiki kaldirimlardan. Ama biz bunu yapmiyoruz; yapamiyoruz. Cunki o yayalar icin yapilmis kaldirimlar motorize araclarin isgali altinda. Hemde buyuk bir cogunlugu cocugu, cocuklari olan ebeveyinlerin biraktigi araclar tarafindan. Hali hazirda saglam kaldirim bulmakta zorlanirken, bulduklarimizin ustune de arac birakilmasi dahada vahim bir sonuc cikartiyor ortaya. Bebek arabasiyla yurumek, zevk olmaktan cikip azaba donusuyor.Yurdumun fiziksel engelli vatandaslari, dostlarim; cok uzuluyorum sizler icin. Ben eger iki saglam ayagimla, bir bebek arabasiyla bukadar cile cekiyorsam bu kaldirimlarda, sizler ne zorluklar cekiyorsunuzdur kimbilir. Bukadar mi zor araclari dogru duzgun park etmek? Bukadar mi zor iyi, kullanilabilir kaldirimlar insaat etmek? Bu kadar mi zor ya?
Bugun iki anne, iki bebek, iki puset ile bir şehir rallisi yaptıktan sonra yazınızı okudum.
ReplyDeleteYerel seçim propogandaları ile başımızı şişirdikleri şu günlerde, belediye başkan adaylarımızdan hiç birinin bu konulara bir çözüm sunmadığını üzülerek görüyorum.
Bu arada blogunuz hayırlı olsun :) Bir baba blogu daha takip etmekten keyif duyacağım.
Tebrik ederim Serkan bey;
ReplyDeleteÖncelikle, baba olmanin eve sadece ekmek getirmekten öte birşey olduğunun farkında olup hayati herşeyiyle eşinizle paylaşabildiğiniz için ve hatta bir baba bloguna imza attiginiz için, ve birde tabiki bu blogda boyle güzel bir konuya değindiğiniz için.
Engelli insanların ulaşımda yaşadıkları sorunları çoğu insan görmezden gelse de aslinda bu sorunlarla sadece engelliler değil, sağlıklı olan ebeveynlerin de karşılaştıkları gerçeğini dile getirmişsiniz.
Seçim için fıldır fıldır mahalle mahalle gezenler, tekerlekli sandalyeyle iki sokak öteye gitmeyi deneseler birde..
Blogunuz hayirli olsun, Birin Emire öpücükler..